~ Na gedane arbeid is het goed rusten ~
>> dinsdag 28 april 2009
U moet weten dat ik echt een paar vreemde en zeer vermoeiende weken achter de rug heb. Maar de rust is wedergekeerd in Villa Rimpelbil dus heb ik de kans om even op mijn gemak de dingen op een rijtje te zetten en het een en ander op dit blog te zetten.
Ik weet dat U mij gemist heeft: mijn digitale brievenbus zal vol met smeekbedes om weer eens wat van me te laten horen: U heeft allen echt geen leven. Maar ik moet ook bekennen dat ik het wel begrijp: mijn blog is toch een baken van licht en hoop in deze donkere dagen. Het digitaliseren van alle roddels en geheimpjes die ik in de jaren heb verzameld op kleine papiertjes en bewaard in mijn handtas is afgerond. Een zekere Rosana heeft mij daarbij geholpen maar daar weet zij niets meer van: veel meer daarover later.
Ook had ik een klein lichamelijk ongemak waardoor ik niet meer kon typen: tijdens het maken van mijn 'Tofu op een stokje' (het recept ervoor vindt U ook ergens op dit blog) gleed ik uit op het natte gras en om mijn val te breken greep ik de gloeiend hete barbeque vast en ernstig verbrandde vingertoppen waren het resultaat.
De lapzwansen die in deze buurt wonen hadden niets beters te doen en hebben een roddel vespreid die zo laag bij de grond is dat ik het er liever niet over heb maar wil één ding toch wel even rechtzetten; ik heb mijn vingertoppen per ongeluk verbrand en niet om mijn vingerafdrukken te verdoezelen na die mysterieuse inbraak bij de Familie van de Kerkhof. Als U dat maar weet! Met die inbraak heb ik niets te maken al heb ik dan geen alibi voor die nacht.
Enfin: genoeg geneuzeld, laten we het over belangrijkere zaken te hebben. Twee weken lang heb ik dus ene Rosana over de vloer gehad om mij te helpen met het digitaliseren van de inhoud van mijn handtas en dat bleek dus meer werk te zijn dan ik dacht. Nou voor Rosana dan want ik heb wel belangrijkere dingen te doen dan de hele dag achter een computer zitten. Resultaat is wel dat ik nu met één druk op een knop alles over een bepaald persoon in deze buurt kan zien: al de roddels en geheimen waarvan die persoon absoluut niet wil dat deze bekend worden. Mijn handtas is weer helemaal leeg en dat had als nadeel dat het meppen van personen die mij niet aanstaan niet veel effect meer had. Gelukkig is er altijd wel ergens een baksteen te vinden die mooi in mijn handtas past. U bent dus gewaarschuwd!
Ik zal binnen enkele dagen het zéér interessante, enerverende en leerzame verslag over de twee weken met Rosana van SNW op het blog plaatsen maar ik heb opeens ontzettend zin in een kopje expresso met een stuk heerlijke kwarktaart.
Gegroet!
Ik weet dat U mij gemist heeft: mijn digitale brievenbus zal vol met smeekbedes om weer eens wat van me te laten horen: U heeft allen echt geen leven. Maar ik moet ook bekennen dat ik het wel begrijp: mijn blog is toch een baken van licht en hoop in deze donkere dagen. Het digitaliseren van alle roddels en geheimpjes die ik in de jaren heb verzameld op kleine papiertjes en bewaard in mijn handtas is afgerond. Een zekere Rosana heeft mij daarbij geholpen maar daar weet zij niets meer van: veel meer daarover later.
Ook had ik een klein lichamelijk ongemak waardoor ik niet meer kon typen: tijdens het maken van mijn 'Tofu op een stokje' (het recept ervoor vindt U ook ergens op dit blog) gleed ik uit op het natte gras en om mijn val te breken greep ik de gloeiend hete barbeque vast en ernstig verbrandde vingertoppen waren het resultaat.
De lapzwansen die in deze buurt wonen hadden niets beters te doen en hebben een roddel vespreid die zo laag bij de grond is dat ik het er liever niet over heb maar wil één ding toch wel even rechtzetten; ik heb mijn vingertoppen per ongeluk verbrand en niet om mijn vingerafdrukken te verdoezelen na die mysterieuse inbraak bij de Familie van de Kerkhof. Als U dat maar weet! Met die inbraak heb ik niets te maken al heb ik dan geen alibi voor die nacht.
Enfin: genoeg geneuzeld, laten we het over belangrijkere zaken te hebben. Twee weken lang heb ik dus ene Rosana over de vloer gehad om mij te helpen met het digitaliseren van de inhoud van mijn handtas en dat bleek dus meer werk te zijn dan ik dacht. Nou voor Rosana dan want ik heb wel belangrijkere dingen te doen dan de hele dag achter een computer zitten. Resultaat is wel dat ik nu met één druk op een knop alles over een bepaald persoon in deze buurt kan zien: al de roddels en geheimen waarvan die persoon absoluut niet wil dat deze bekend worden. Mijn handtas is weer helemaal leeg en dat had als nadeel dat het meppen van personen die mij niet aanstaan niet veel effect meer had. Gelukkig is er altijd wel ergens een baksteen te vinden die mooi in mijn handtas past. U bent dus gewaarschuwd!
Ik zal binnen enkele dagen het zéér interessante, enerverende en leerzame verslag over de twee weken met Rosana van SNW op het blog plaatsen maar ik heb opeens ontzettend zin in een kopje expresso met een stuk heerlijke kwarktaart.
Gegroet!
